Het is zover. De dag van vertrek. Nadat ik de laatste spulletjes bij elkaar gezocht heb ging ik met pap en mam richting Düsseldorf. Inchecken en nog even een bakkie gedaan waarna het tijd was om afscheid te nemen. Knuffel hier, kus daar en Ciao. Voordat ik het in de gaten had was ik door de douane heen en stond ik er helemaal alleen voor. Ieeeeh! Maar echt alleen, dat ben je niet snel. Tijdens mijn tussenstop in Dubai raakte ik aan de praat met twee Nederlandse jongens die op weg naar Kaapstad waren. Na hen de nodige tips gegeven te hebben ging ik richting mijn gate. Als enige blonde chick zat ik tussen de locals die zometeen ook gingen boarden voor de vlucht naar Jakarta. Ze wilde dan ook al te graag maar met mij praten "ohh Hollanda, I have friends in Jakarta from Amsterdam". Je kent het wel, opeens heeft iedereen vrienden die in Adam wonen. Na een vlucht van zo'n 8 uur, met twee heerlijke rijst met kip maaltijden midden in de nacht, ben ik aangekomen in Jakarta. In Jakarta moest ik eerst door de douane heen, het vliegveld af om vervolgens opnieuw in te checken. Het was meteen zweten geblazen, zo'n 30 graden en een hoge luchtvochtigheid. De vluchten van Lion Air vertrekken vanuit Terminal 1, heb ik me laten vertellen. Oké op zoek gaan naar Terminal 1 dus. Ik kwam er al snel achter dat ik door middel van de weg vragen aan andere, dat ik er niet zou komen. Nadat ik van het kastje naar de muur werd gestuurd heb ik eindelijk de shuttle bus gevonden die naar Terminal 1 gaat. In de shuttle bus raakte ik aan de praat met een Engelse jongen, waarvan ik eerst dacht dat hij een local was. Hij ging ook naar Lombok met Lionair. Ook nu blijkt weer dat je nooit echt alleen zult zijn. Eenmaal aan gekomen bij Terminal 1 wilde ik inchecken. Er waren ongeveer 20 incheckbalies van Lion Air. Op het infoscherm stond niet vermeld waar je je moest inchecken voor de vlucht naar Lombok dus dit ging ik even navragen. Bijna alle incheckbalies waren open. Er zaten gemiddeld 3 medewerkers van Lionair bij één balie. Naast dat ze vooral mij erg goed aan het bekijken waren leek het er op dat ze niets nuttigs aan het doen waren. De medewerkers die backstage stonden moesten natuurlijk ook even checken wat voor westerse blondine er langs gehuppeld kwam, dus hup koppies door het bagageluik en loeren maar.. Stiekem foto's maken hoort er schijnbaar dan ook bij. Nadat ik van incheckbalie 12 naar incheckbalie 10 werd gestuurd om vervolgens nog langs balie 25, 22 en 20 te gaan was ik bij balie 20 eindelijk aan het goede adres; pffieuw ik ben ingecheckt. Hup door de douane heen en op naar de gate. Ook hier leek het dat de locals nog nooit een westerse blonde chick gespot hadden, ze stonden me nog net niet met open mond aan te staren. Muziekje in de oren, vrolijk blijven glimlachen en net doen alsof je gek bent was wederom de beste optie.

Na een goede vlucht ben ik om 23.00 uur aan gekomen in Lombok en werd ik opgehaald om naar mijn nieuwe verblijfplaats te gaan. Mijn huisgenoten, waar ik de komende 5 weken mee in huis zal wonen, waren nog wakker. Nog even gezellig gekletst om vervolgens 2 uur later na een frisse douche met alleen maar koud water en een pisstraaltje, mijn eerste nacht in Lombok door te brengen. Het huis waar we wonen is van alle Indonesische gemakken voorzien; alleen koud water, geen wasmachine, weinig daglicht, TL-lampen, luchtgaten in de muren, banken waar je heerlijk op kunt relaxen (not) en een keuken die half in de buitenlucht is. Gemiddeld 1x per week valt plotseling de stroom voor een paar uurtjes uit. Douchen met een zaklamp kan ik dus ook al van mijn bucketlist afstrepen. Mijn huis in Zuid-Afrika was wel een stuk luxer, maar ook dit heeft zo zijn charmes. Van de meiden had ik al begrepen dat we een beestenboel in huis hebben. Er worden regelmatig ratten gespot in de keuken, snachts hoor je ze over het plafond lopen. Boven de plank in het plafond van de douche bevindt zich een beest dat een snoeihard zoemgeluid maakt. En ja hoor, toen ik eindelijk om 03.00 uur wilde gaan slapen kwam het enorme zoemgeluid tevoorschijn, wat een pokke herrie! Ik lag nog geen 1,5 uur te slapen toen ik wakker werd gezongen door de Moskee. Nee dit meen je niet, het is half 5 in de ochtend! Het hoogtepunt was de solo partij.. 'the voice' is er niks bij. Lichtelijk chagrijnig op zoek gegaan naar mijn oordoppen om alsnog een poging te wagen om verder te slapen...

De eerste dag in Lombok heb ik eerst goed uitgeslapen. Poeh wat was ik kapot zeg, de reis, het tijdsverschil (+6uur) en het temperatuurverschil met de hoge luchtvochtigheid hakte er toch wel in. Daarna naar het winkelcentrum gegaan om een simkaart aan te schaffen en boodschappen te doen. Smiddags kennis gemaakt met Mindie, de oprichtster van de stichting waar ik de komende 5 weken ga werken. Tevens ben ik sinds donderdag trotse eigenaar van een 'Honda Vario'. Deze tweewieler brengt me overal naar toe, nu nog hopen dat ie me niet in de steek gaat laten. Met deze scooter ga ik de komende weken ook naar de stichting. Het is een fantastische ervaring om hier met de scooter te rijden. Er rijden hier meer scooters dan auto's, er wordt links gereden, met het complete gezin op één scooter rijden is doodnormaal en non-stop getoeter hoort er ook bij. Als niet local zijnde is het het veiligste om gewoon in deze flow mee te gaan. Dus lekker brutaal inhalen, asociaal toeteren en niet op de snelheid letten: ik hou er wel van. De omgeving en de natuur van Lombok is fantastisch. Doordat er nog maar zo weinig toerisme is zie je hier echt nog het pure Azië. Wanneer je op de scooter rijdt zie je aan de ene kant de mooie kust, met de prachtige stranden en aan de andere kant de jungle; ultieme vrijheid! Wij 4 Nederlandse meiden zijn, op enkele toeristen na, de enige whities hier in de omgeving. De locals vinden het dan ook prachtig om je aan te staren en om naar je te toeteren en te roepen 'hey sexy girls'. Aan aandacht geen gebrek dus.

Vrijdag ben ik samen met de andere meiden vertrokken naar Gili Trawangan. Rond 12 uur zijn we op onze tweewielers gestapt en na een mooie rit langs de kust van ongeveer één uurtje de haven van 'Bangsal' binnen gereden. Hier vertrekt de 'public boat', wat betekent dat je voor 1 euro naar Gili T gebracht. Lekker op de boot tussen de kotsende locals op naar Gili. Gili Trawangan is de grootste en de bekendste van de drie Gili eilanden. Het is nu laagseizoen dus op Gili T is het relatief rustig tov normaal. De locals op Lombok praten allemaal over Gili T omdat hier de beste feestjes zijn, dus dit wilde ik natuurlijk met eigen ogen ervaren. Dit weekend stond dan ook in het teken van genieten van de zon, de mooie stranden, de leukste feestjes en lekker relaxen. Gili is echt een heerlijk klein paradijsje. In zo'n 1,5 uur tijd zijn we het gehele eiland rond gelopen. Wanneer je het toeristische gedeelte verlaat kom je bij mooie verlaten stranden met een fantastisch uitzicht. Met een cocktail in de hand, lekker in een zitzak genoten tot dat de zon helemaal onder was. Aan dit leven kan ik wel wennen... Na drie heerlijke dagen zijn we zondag in de namiddig helemaal gesloopt terug naar Lombok gegaan. Lekker even rustig aan doen voordat een nieuwe week start. Morgen ga ik naar de stichting en kennis maken met de fysiotherapeuten en een poging doen om de verdere week planning te bespreken. Aangezien hier alles op relax-modus gaat "als het vandaag niet gebeurt, dan komt het morgen wel", ben ik zeer benieuwd wat deze week me gaat brengen.

Aankomende vrijdag mag ik vroeg uit de veren, want ik word samen met mijn huisgenoten om 05.00 uur opgehaald. Om de top van 3726m te bereiken zullen we ons als echte sportievelingen gaan wagen aan de pittigge klim van de Rinjani vulkaan. Een 3 daagse bloed, zweet en tranen -trekking met overnachten op de vulkaan staat op ons te wachten. De mentale voorbereiding is al begonnen...

Liefs uit Lombok